Woohooo ik ben toch echt in Suriname!!!

19 maart:
Vandaag vertrok ik dan eindelijk naar Suriname, met mijn grote koffer een rugzak en jawel.. mijn gitaar werd ik door Ka afgezet op het vliegveld. Met knikkende knieën en zweethanden ging ik richting de gate want ik heb mega vliegangst. Het stond vol met mensen en ik werd tig keer aangesproken of ik naar Suriname kom om daar op te treden met mijn viool.. nee lieve mensen het is een gitaar. Tijdens de vlucht zat er een lief stel naast me, ze gaan elk jaar naar Suriname voor familie. De meneer die naast mij zat werkte toevallig voor Fokker en wist elk onderdeel van het vliegtuig met alle overtuiging te vertellen. Mijn angst werd wel steeds minder! Toen de piloot vertelde dat we zouden gaan landen maakte hij nog even een U-turn. Op het moment dat ik toen Suriname voor het eerst in het echt zag vanaf hoog in de lucht begon het tot me door te dringen en begon ik spontaan te huilen. Geen idee waarom maar misschien omdat er op dat moment alles door je heen gaat. Het is wel het land waar je familie vandaan komt en waarvan sommige hier nog steeds wonen. Ik mag dan eindelijk meemaken hoe het is om hier voor even te wonen.
Ik werd fijn ontvangen door oom Jeff en tante Cindy. Helemaal in style want die auto is nog groter dan de gemiddelde jeep in NL. haha. Ik werd gebracht naar mijn verblijf waar meerdere stagiaires verblijven. Iedereen kwam kijken want er kwam een nieuwe roommate. Diezelfde nacht was er hier een feest omdat iemand anders weer weg zou gaan. Ik kon helaas niet mee party-en want ik was kapot. Oordoppen in en geslapen.. tot half 6 in de ochtend... welcome jetlag ;(